Të thuash “Jeta nuk është e mirë” a hyn nën titullin e sharjes së kohës?

Së dyti:
Vendimi për të thënë “Jeta nuk është e mirë”. Arsyeja e ndalimit të përmendur më sipër nuk zbatohet në rastin e thënies “Jeta nuk është e mirë”, sepse në këtë frazë nuk i atribuohet asnjë veprim kësaj jete për të cilën mund të dënohet. Përkundrazi është thjesht përshkrimi i asaj që një person ndjen ndaj jetës. Por ne duhet të shohim se çfarë do të thotë ai dhe çfarë e shtyu atë ta thoshte këtë. Nëse kjo është me anë të shprehjes së pakënaqësisë dhe mungesës së durimit në zbatimin e urdhrave të Allahut xh.sh., në këtë jetë, kjo nuk lejohet, siç e di mirë çdo musliman. Por nëse qëllimi i tij duke thënë këtë është të bindë veten se sa e parëndësishme është kjo jetë, dhe se njeriu vazhdimisht përpiqet dhe mundohet në këtë jetë, dhe se prehja dhe një jetë e vërtetë dhe e bukur mund të gjenden vetëm në Xhenet, atëherë ai është duke thënë se nuk ka të mira në këtë jetë në krahasim me jetën në xhenet, atëherë kjo është diçka që është e pranueshme sipas mësimeve islame, siç e shohim në ajetin në të cilin Allahu i Lartësuar thotë: “Thuaj: Kënaqësia e kësaj bote është e pakët dhe ahireti është më i mirë për atë që i frikësohet Allahut. Dhe nuk do t’ju bëhet padrejtësi, (as) sa një fije (cipë brenda kokrrës së hurmës).” (Nisa: 77). Ka një masë të madhe dënimi për këtë jetë në tekstet fetare dhe fjalët e të drejtëve, të cilat flasin kundër lidhjes me të, nxjerrin në pah problemet me të cilat përballet njeriu në të dhe dënojnë ata që janë të lidhur me të dhe të shpërqendruar prej saj nga bindja. tek Allahu dhe kërkimi i rrugës që të shpie në Xhenet. Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Kjo botë është e mallkuar dhe çdo gjë në të është e mallkuar, përveç përmendjes së Allahut dhe asaj që lidhet me të, ose një njeriu të ditur ose kërkues të diturisë“. [4]

Është transmetuar nga Xhabir ibn Abdillah (Allahu qoftë i kënaqur me të) se i Dërguari i Allahut ﷺ kaloi nëpër treg, dhe njerëzit ishin rreth tij. Ai kaloi pranë një qengji të ngordhur me kallinj shumë të vegjël dhe e kapi për veshin e tij dhe tha: “Kush prej jush do të donte ta kishte këtë për një dirhem?” Ata thanë: Nuk do të donim ta kishim për asgjë; çfarë do të bënim me të? Ai tha: “A do të dëshironit ta kishit?” Thanë: Pasha Allahun, edhe sikur të ishte gjallë, ka një të metë, sepse veshët e saj janë shumë të vegjël, po sikur të ishte i vdekur? Ai tha: “Pasha Allahun, kjo botë është më e parëndësishme për Allahun sesa kjo për juve.” [5]

Përfundim: nuk ka asgjë të keqe të thuash këtë ose ta dënosh këtë botë duke theksuar se sa e parëndësishme është dhe sa e keqe është të shpërqendrohesh prej saj nga kërkimi i kënaqësisë së Allahut, qoftë i lavdëruar dhe i lartësuar, dhe ndjehet i trishtuar për atë që dikush humbet nga magjepsja dhe fitimet e tij. Allahu e di më së miri.