Pyetja:
Cila është lutja që e themi kur shkojmë në xhami?
***
Përgjigjja:
Lutja që e themi kur shkojmë në xhami është:
اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِي قَلْبِي نُوراً، وَفِي لِسَانِي نُوراً، وَفِي سَمْعِي نُوراً، وَفِي بَصَرِي نُوراً، وَمِنْ فَوْقِي نُوراً، وَمِنْ تَحْتِي نُوراً، وَعَنْ يَمِينِي نُوراً، وَعَنْ شِمَالِي نُوراً، وَمِنْ أَمَامِي نُوراً، وَمِنْ خَلْفِي نُوراً، وَاجْعَلْ فِي نَفْسِي نُوراً، وَأَعْظِمْ لِي نُوراً، وَعَظِّم لِي نُوراً، وَاجْعَلْ لِي نُوراً، وَاجْعَلْنِي نُوراً، اللَّهُمَّ أَعْطِنِي نُوراً، وَاجْعَلْ فِي عَصَبِي نُوراً، وَفِي لَحْمِي نُوراً، وَفِي دَمِي نُوراً، وَفِي شَعْرِي نُوراً، وَفِي بَشَرِي نُوراً. اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي نُورًا فِي قَبْرِي… وَنُورًا فِي عِظَامِي، وَزِدْنِي نُوراً، وَزِدْنِي نُوراً، وَزِدْنِي نُوراً، وَهَبْ لِي نُورًا عَلَى نُورٍ.
All-llãhummexh’al fĩ ḳalbĩ nũran, we fĩ lisãnĩ nũran, we fĩ sem’ĩ nũran, we fĩ beṣarĩ nũran, we min fewḳĩ nũran, we min taḥtĩ nũran, we ‘an jemĩnĩ nũran we ‘an shimãlĩ nũran, we min emãmĩ nũran, we min ḣalfĩ nũran, wexh’al fĩ nefsĩ nũran, we a’ëḍhim lĩ nũran, we aḍh-ḍhim lĩ nũran, wexh’al lĩ nũran, wexh’alnĩ nũrã. All-llãhumme a’ëṭinĩ nũran, wexh’al fĩ ‘aṣabĩ nũran, we fĩ laḥmĩ nũran, we fĩ demĩ nũran, we fĩ sha’ërĩ nũran, we fĩ besherĩ nũrã. All-llãhummexh’al lĩ nũran fĩ ḳabrĩ.. we nũran fĩ ‘iḍhãmĩ, we zidnĩ nũran. We zidnĩ nũran, we zidnĩ nũran. we heb lĩ nũran ‘alã nũr.
(O Allah! Më jep dritë në zemër, në gjuhë, në dëgjim e në shikim. Më bëj dritë nga lart dhe nga poshtë, nga e djathta dhe nga e majta ime! Më bëj dritë nga përpara dhe nga prapa! Më bëj dritë në vetveten time! O Allah! Ma zmadho dritën! Bëj për mua dritë dhe më bëj mua dritë! O Allah më jep mua dritë dhe, bëj dritë në gilcat e mi, në mishin tim, në gjakun tim, në flokët e mia dhe në lëkurën time. “O Allah ma ndriço varrin… dhe m’i ndriço kockat.”[1] “Ma shto dritën, ma shto dritën, ma shto dritën”[2], “dhe më dhuro dritë mbi dritë!”).[3]
————————–
[1] Tirmidhiu.
[2] Buhariu në Edebul Mufred (Sahih Edeb Mufred)].
[3] Ibn Haxheri në “Fet’hul Bari” pohon se këtë shprehje e sjell Ibn Ebi Asim në “Kitabud-dua”
