A lejohet të flasim në banjë?

Pyetja:

A lejohet të flasim në banjë?

***

Përgjigjja:

Falënderimi i takon Allahut.

Së pari: Për sa i përket të folurit në banjë, ekzistojnë dy skenarë.

Skenari i parë është: kur një person është duke e lehtësuar veten. Në këtë rast, disa nga dijetarët deklaruan se është e papëlqyeshme (mekruh) të flasësh në të gjitha rastet, qofshin fjalë dhikri apo ndonjë gjë tjetër. Neveviu ka thënë: Është e papëlqyeshme (mekruh) të flasësh duke e lehtësuar veten, dhe dijetarët janë dakord për këtë. Shokët tanë thanë: Të gjitha llojet e të folurit janë njësoj të papëlqyeshme, por përjashtim bëhet në rastet e domosdoshmërisë, si p.sh., kur sheh një të verbër që bie në pus, sheh një gjarpër e kështu me radhë, duke u drejtuar drejt një njeriu ose. krijesë që vlerësohet. Në rrethana të tilla nuk është e papëlqyeshme (mekruh) të flasësh; përkundrazi është i detyrueshëm në shumicën e rasteve të tilla. [1]
Fukahatë e katër medhhebeve thanë se është mekruh të flitet për këtë rast. [2]

Skenari i dytë është nëse individi nuk po e lehtëson veten dhe nuk po e zbulon ‘urahun’ e tij. Nëse ai thotë ndonjë gjë që përfshin përmendjen e Allahut xh.sh., atëherë shumë dijetarë kanë thënë se nuk është e pëlqyeshme të bëhet një gjë e tillë brenda banjës, duke e nderuar përmendjen e Allahut, qoftë i Lartësuar, dhe duke shmangur shqiptimin e Tij, emër në vende të pista dhe të pista. Si për çdo lloj fjalimi tjetër, parimi themelor është se ai është i lejuar dhe nuk dimë ndonjë dëshmi tekstuale që të sugjerojë se nuk lejohet.

Së dyti: Për sa i përket mbylljes së derës së banjës, nëse kjo është për qëllim të fshehjes së avretit dhe si masë paraprake në rast se dikush kalon pranë derës së banjës dhe e sheh avretin e atij që është brenda, atëherë është e detyrueshme, siç është fare e qartë, sepse fshehja e avretit është e detyrueshme, dhe çdo gjë që është thelbësore për përmbushjen e një obligimi është gjithashtu e detyrueshme. Por nëse personi është vetëm në shtëpinë e tij dhe nuk ka njeri tjetër me të, ose vendi ku ai qetësohet është në banjë, ku askush nuk mund ta shohë auretin e tij, edhe nëse kalon pranë banjo, dhe faktorë të tjerë që nënkuptojnë se ai është i sigurt që dikush tjetër ta shohë auretin e tij, atëherë në këtë rast nuk është e detyrueshme mbyllja e derës së banjës kur ai hyn në dhomë. Megjithatë, ai nuk duhet ta bëjë këtë në të gjitha rastet, edhe nëse është i sigurt se askush tjetër nuk do ta shohë auretin e tij, në mënyrë që të mbrohet dhe të sigurohet që askush të mos dëgjojë çfarëdo tingulli që del prej tij, dhe të ngjashme, sepse padyshim të ndihesh i qetë, duke mbyllur derën, është më i përshtatshëm në të gjitha rastet dhe është më i mirë në aspektin e mirësjelljes.

 

Ishte etiketa e Profetit ﷺ të kërkonte një vend për t’u qetësuar që ishte shumë larg njerëzve.

Mugirah ibn Shu’be ka thënë: Unë isha me Pejgamberin ﷺ donte të lehtësohej, kështu që u largua. [3]

Për sa i përket mbylljes së derës nga frika e shejtanëve, ne nuk dimë ndonjë bazë për këtë, dhe nuk dimë ndonjë etiketë që ka të bëjë posaçërisht me shejatin në tualete dhe vende ku njerëzit lehtësohen, përveç përkujtimi i Allahut kur hyn në banjë dhe kërkimi i strehimit tek Ai nga shejtanët mashkull dhe femër.

Transmetohet nga Zejd ibn Arkam se i Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë: “Këto tualete janë të banuara nga shejtanët, kështu që kur ndonjëri prej jush shkon në tualet le të thotë: Eudhu billahi min el-hubthi uel-heba’ith” (Kërkoj mbrojtje tek Allahu nga shejtanët mashkull dhe femër). [4]

El-Hattabi (Allahu e mëshiroftë) ka thënë:

Fjala “hushoosh” (e përkthyer këtu si tualete) i referohet vendeve ku njerëzit lehtësojnë veten.

Ajo që nënkuptohet me “të banuar nga shejtanët” është se shejtanët i frekuentojnë ata. [5]

Ibn Dakik el-Eid ka thënë:

“Këto tualete janë të banuara nga shejtanët” pra nga xhinët dhe shejtanët (djajtë). Kjo nxjerr në pah se sa e përshtatshme është kjo lutje e veçantë për këtë vend të veçantë. [6]

Së treti:

Nëse ajo që nënkuptohet me ndezjen e dritës në banjë gjatë hyrjes është se ajo luan një rol në mbrojtjen e një personi nga dëmi i xhinëve dhe shejaatëve, ne nuk dimë asnjë bazë për këtë në Kur’an ose Sunet, ose në fjalët e dijetarëve. Përkundrazi, nëse nuk ka njeri brenda banjës, atëherë ndezja e dritës është më afër ekstravagancës dhe humbjes së parave të panevojshme, dhe nuk ka të bëjë fare me etiketën e inkurajuar nga mësimet islame.

Allahu e di më së miri.

——————————-

[1] “El-Mexhmu” (2/88)

[2] “Mawsou‘ah el-Fikhijah” (10/34)

[3] Tirmidhiu

[4] Ebu Davudi

[5] “Ma’alim es-Sunen” (1/10)

[6] “Ihkaam el-Ahkaam” (1/50)