Pyetja:
Begatitë që ne i posedojmë a janë dhuratë nga Allahu apo pse ne jemi të mirë?
***
Përgjigjja:
Falënderimi i takon Allahut.
Njëri prej emrave të bukur të Allahut të Madhëruar është er-Razzaak (Furnizuesi).
Allahu i Lartësuar thotë:
“Dhe unë nuk i krijova xhinët dhe njerëzit vetëm që të më adhurojnë Mua. Unë nuk dua prej tyre asnjë furnizim, as nuk dua që ata të më ushqejnë Mua. Vërtet, Allahu është Furnizuesi (i vazhdueshëm), dhe Fuqiploti.”
(Dharijat: 56–58)
Er-Razzaak është një formë e theksuar e pjesëzës veprore az-Raazik (ofrues); ajo që nënkuptohet është ai që jep shumë.
Çdo gjë që Allahu cakton për robërit e Tij dhe u dërgon atyre nga rezervat e Tij, qoftë pasuri, fëmijë, grua, dituri, pamje të bukur apo shëndet të shëndosh, të gjitha këto janë nën titullin e dispozitës që Allahu ua jep robërve të Tij, qoftë ajo që fitojnë me duart e tyre, qoftë trashëgimi që e trashëgojnë, qoftë dhuratë që u arrin, si dhe qoftë nga burimi hallall apo haram.
Allahu i Lartësuar thotë:
“Dhe në qiell është furnizimi juaj dhe çdo gjë që ju premtohet.” (Dharijat: 22)
“Dhe çdo të mirë që keni, është nga Allahu.” (Nahl: 53)
Pejgamberi ﷺ e përshkroi çdo pasuri që i arrin njeriut nga dikush tjetër si furnizim (rizk). Transmetohet nga Ebu Hurejra se Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Kushdo që Allahu i jep diçka nga kjo pasuri pa e kërkuar ai, le ta pranojë atë, sepse është furnizim (rizk) që Allahu ia ka dërguar atij.” [1]
Është transmetuar nga el-Ka’ka’ ibn Hakim se ‘Abdul’Aziz ibn Mervan i shkroi ‘Abdullah ibn ‘Umerit: Më trego për nevojën tënde. Abdullah ibn Omeri i shkroi atij duke i thënë: E kam dëgjuar të Dërguarin e Allahut ﷺ duke thënë: “Filloni me ata që janë vartësit tuaj, dhe dora e epërme është më e mirë se dora e poshtme.” Unë mendoj se dora e epërme është ajo që jep dhe dora e poshtme është ajo që kërkon, dhe unë nuk po kërkoj nga ti asgjë, por nuk do të refuzoj asnjë dispozitë që më dërgon Allahu përmes teje. [2]
Bejhekiu ka thënë:
Ebu Sulejmani, sipas asaj që më është transmetuar prej tij, tha: er-Razzaku është Ai që është i ngarkuar me furnizimin, i cili siguron që çdo shpirt të marrë atë që i nevojitet për ushqim.
Ai tha: Çdo gjë që marrim prej Tij i takon Atij, lejohet apo nuk lejohet, sepse është furnizim i Allahut, në kuptimin që Ai është i Cili e bëri atë ushqim dhe ushqim. [3]
Shejhul Islam Ibn Tejmije ka thënë:
Ajo që nënkuptohet me fjalën rizk (furnizim) është ajo që Allahu i Lartësuar ia ka lejuar njeriut dhe ia ka dhënë atij.
Do të thotë gjithashtu ajo që ushqen një person.
E para është si në vargje
“Dhe shpenzo (në rrugën e Allahut) nga ajo që të kemi dhënë.” (Munafikun: 10)
“.. dhe shpenzoni nga ajo që Ne u kemi dhënë atyre.” (Bekare: 3)
Kjo dispozitë është ajo që është hallall dhe është pronë e atij personi. Nuk përfshin alkoolin dhe atë që është haram.
Kjo e fundit është si në vargun:
“Dhe nuk ka asnjë krijesë në tokë që të mos jetë furnizimi i saj nga Allahu.”
(Hud: 6)
Allahu i Madhëruar i furnizon kafshët, por nuk mund të thuhet se kafshët janë në pronësi të furnizimit të tyre, apo se Allahu e ka lejuar atë për ta në kuptimin që është e lejuar sipas mësimeve islame, sepse kafshët nuk janë përgjegjëse për veprat – ashtu si fëmijët dhe të çmendurit nuk japin llogari. Por në rastin e kafshëve, nuk mund të themi se ato zotërojnë furnizimin e tyre apo se gjërat janë haram për to.
Përkundrazi, ajo që është haram është një pjesë e asaj që mund të sigurojë ushqim për njerëzit. Kjo është pjesë e dispozitës që Allahu e siguron si ushqim, dhe Ai e ka vendosur këtë, ndryshe nga ajo që e lejoi dhe ua mundësoi ta zotërojnë atë.
Përcillet nga Ibn Mesudi, nga Pejgamberi ﷺ se ai ka thënë: “Krijimi i secilit prej jush bashkohet në barkun e nënës së tij për dyzet ditë një nutfah (pika e spermës), pastaj ai bëhet ‘alakah (një copë gjaku i trashë i mpiksur) për një periudhë të ngjashme, pastaj bëhet mudgah (copë e përtypur mishi) për një periudhë të ngjashme, pastaj Allahu i dërgon atij një engjëll, i cili është urdhëruar të shkruajë katër gjëra. I thuhet atij: Shkruani furnizimin e tij, jetëgjatësinë, veprat e tij dhe nëse është i dënuar (në Xhehenem) apo i bekuar (i destinuar për në Xhenet). Pastaj shpirti i fryhet atij. Pasha Atë në dorën e të Cilit është shpirti im, njëri prej jush mund të bëjë veprat e banorëve të Xhenetit derisa të mos ketë asgjë ndërmjet tyre.” [4]
Burimi: islamqa.info
—————————–
[1] Ahmedi (7908)
[2] Ahmedi (6402)
[3] El-Asma’ ue’s-Sifaat (1/172)
[4] Buhariu dhe Muslimi
