Pyetja: Kam dëgjuar një njeri duke thënë: “Nëse do të kishit vepruar ashtu nuk do të kishte ndodhur me ju ajo gjë.” Një tjetër që e dëgjoi i tha: “Kjo fjalë është e ndaluar nga Profeti (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të) dhe se është një fjalë që e orienton në kufr  atë që e thotë atë “. E i treti i tha: “Pejgamberi (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të) ka thënë, lidhur me tregimin e Musait me Hidrin: Allahu mëshiroftë Musain, nëse vetëm ai të kishte pasur durim, në mënyrë që Allahu të na tregonte më shumë për atë që ndodhi ndërmjet tyre. “Një tjetër u argumentua me haditin e Pejgamberit (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të),” Besimtari i fortë është më i dashur Allahu sesa besimtari i dobët … ‘Nëse vetëm’ hap derën e Shejtanit. ‘?

Përgjigjja: Falënderimi i qoftë Allahut.

Çdo gjë që Allahu dhe i dërguari i Tij e pohojnë është e vërtetë. Fjala ‘nëse’ ose ‘vetëm nëse’ përdoret në dy mënyra:

1.Për të shprehur pikëllimin për të kaluarën dhe shqetësimin e asaj që është caktuar. Kjo është ajo që nuk lejohet, siç thotë Allahu:

“O ju që besoni! Mos u bëni si ata që nuk besojnë dhe që u thonë vëllezërve të tyre kur udhëtojnë nëpër tokë ose dalin për të luftuar: “Sikur të kishin qëndruar me ne, ata nuk do të kishin vdekur ose nuk do të vriteshin”, kështu që Allahu të bëjë këtë një keqardhje në zemrat e tyre.” Sureja Ali Imran, 156.

Kjo është ajo që Pejgamberi (paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të) e ndaloi kur tha: “Nëse ndonjë gjë të ndodh, mos thoni, ‘Po të kisha bërë ashtu e kështu, do të kishte ndodhur ndryshe, por, thoni: ishte caktim i Allahut dhe çfarëdo Ai ndodhë), sepse thënia: ‘Nëse vetëm’ hap derën e shejtanit “, dmth, ju bën të pikëlluar dhe të frikuar, që është e dëmshme dhe nuk sjell dobi. Dije se çfarëdo që të ndodhë, ju nuk mund të shmangni, dhe çfarëdo që nuk ju ka ndodhë, nuk mund të ndodhte me ju, siç thotë Allahu: “.” Sureja Tagabun, 11.

Në lidhje me këtë ajet thanë: ky është një njeriu të cilit i ndodh fatkeqësia, por ai e di se është nga Allahu, prandaj ai e pranon atë dhe i nënshtrohet.

  1. Kur fjala ‘nëse’ përdoret për të përcjellë njohuri të dobishme, si ajeti: “Sikur të kishte në të (në qiej dhe në tokë) (perëndi) përveç Allahut, atëherë, me të vërtetë, të dyja (qiejt e toka)do të ishin shkatërruar.” Sureja Enbija, 22.

Lloji i dytë përdoret për të shprehur dashuri për mirësinë, siç është thënia: “Po të kisha atë që ka filani, do të bëja atë që bën ai”. Thënia e gjërave të tilla është e lejueshme.

Hadithi i Pejgamberit (paqja dhe shpëtimi i Allahut qofshin mbi të) thotë: “Nëse vetëm ai [Musai] të kishte pasur durim, që Allahu të na tregonte më shumë se çfarë ndodhi ndërmjet tyre” është e kësaj natyre, ashtu siç është ajeti: “.” Sureja Kalem, 9.

Pejgamberi ynë (paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) dëshironte që Allahu të na tregonte më shumë për historinë e tyre [Musait dhe Hidrit], dhe ai e përmendi për të treguar dashurinë e tij për durimin dhe rezultatet që vijnë prej tij , dhe përfitimet që mund të sjellë. Nuk kishte asnjë element të frikës, vuajtjes apo neglizhimit të detyrimit të durimit përballë asaj që është caktuar.

Allahu e di më së miri.

Islamqa.info / albislam.com

Përktheu: Shpend Zeneli