اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ، وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ؛ فَإِنَّكَ تَقْضِي وَلَا يُقْضَى عَلَيْكَ، إِنَّهُ لَا يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، [وَلَا يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ]، تَبارَكْتَ رَبَّنا وَتَعَالَيْتَ.
All-llãhummehdinĩ fĩmen hedejt, we ‘ãfinĩ fĩmen ‘ãfejt, we tewel-lenĩ fĩmen tewel-lejt, we bãrik lĩ fĩmã a’ëṭajt, we ḳinĩ sherra mã ḳaḍajt, fe inneke teḳḍĩ we lã juḳḍã ‘alejke, innehu lã jedhil-lu men wãlejte, we lã je’izzu men ‘ãdejte, tebãrakte rabbenã we te’ãlejt.
(O Allah! Më bëj prej atyre që i ke udhëzuar në rrugën e drejtë! Më bëj prej atyre që i shpëton nga të këqijat! Më bëj prej atyre që kujdesesh për ta! Ma bëj të begatshme gjithçka që më ke dhënë (si: jetën, pasurinë, njohuritë, punët)! Më ruaj nga sherri i asaj që Ti ke caktuar për mua! Vërtet Ti vendos, e askush nuk mund ta kthejë mbrapsht vendimin Tënd! Nuk mund të jetë i poshtëruar ai që Ti e ke miqësuar dhe nuk mund të bëhet krenar ai që Ti e ke armiqësuar! O Zoti ynë! Ti je i Bekuar dhe i Lartësuar!).[1]
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَأَعُـــــوذُ بِكَ مِنْكَ، لَا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْـكَ، أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ.
All-llãhumme innĩ e’ũdhu bi riḍãke min saḣaṭik, we bi mu’ãfãtike min ‘uḳũbetik, we e’ũdhu bike mink! Lã uḥṣĩ thenãen ‘alejk. Ente kemã ethnejte ‘alã nefsik.
(O Allah! Kërkoj të më strehosh me Kënaqësinë Tënde nga hidhërimi Yt! Kërkoj të më strehosh me Faljen Tënde nga dënimi Yt! Kërkoj strehim tek Ti, për t’u mbrojtur prej Teje! Unë, sado të përpiqem, nuk mund t’i numëroj dot Lavditë e Tua, ashtu siç e meriton! Ti je ashtu siç e ke madhëruar Veten!).[2]
اللَّهُمَّ إِيَّاكَ نعْبُدُ، وَلَكَ نُصَلِّي وَنَسْجُدُ، وَإِلَيْكَ نَسْعَى وَنَحْفِدُ، نَرْجُو رَحْمَتَكَ، وَنَخْشَى عَذَابَكَ، إِنَّ عَذَابَكَ بِالكَافِرِينَ مُلْحَقٌ. اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْتَعينُكَ، وَنَسْتَغْفِرُكَ، وَنُثْنِي عَلَيْكَ الْخَيْرَ، وَلَا نَكْفُرُكَ، وَنُؤْمِنُ بِكَ، وَنَخْضَعُ لَكَ، وَنَخْلَعُ مَنْ يَكْفرُكَ.
All-llãhumme ijjãke na’ëbudu we leke nuṣal-lĩ we nes’xhudu, we ilejke nes’ã we naḥfid. Nerxhũ raḥmeteke, we naḣshã ‘adhãbeke. Inne ‘adhãbeke bil kãfirĩne mulḥaḳ. All-llãhumme innã neste’ĩnuke, we nesteġfiruk, we nuthnĩ ‘alejkel ḣajra, we lã nekfuruk, we nu’minu bike, we neḣ’ḍa’u leke, we neḣle’u men jekfuruk.
(O Allah, vetëm Ty të adhurojmë dhe vetëm për Ty falemi e përulemi në sexhde. Ne shpejtojmë në kryerjen e ibadeteve vetëm për Ty. Shpresojmë mëshirën Tënde dhe kemi frikë nga dënimi Yt. Sigurisht që mohuesit do t’i kapë dënimi Yt. O Allah, ne kërkojmë të na ndihmosh dhe të na falësh gjynahet. Për Ty thurim lavditë më të mira dhe nuk i mohojmë të mirat që na ke bërë. Ty të besojmë dhe Ty të nënshtrohemi. Ne heqim dorë prej atij që mohon të mirat e Tua).[3]
[1]Katër Sunenet, por një frazë e sjell vetëm Bejhakiu (Sahih Tirmidhi dhe Irva).
[2]Katër Sunenet (Sahih Tirmidhi).
[3]Bejhakiu në «Sunen Kubra» si një lutje e bërë nga Umeri. Albani thotë se senedi është i saktë.
Seid el Kahtani – MBUROJA E MUSLIMANIT – (Dhikri i Kuranit dhe Sunetit)
