Pyetja:
A lejohet të përmbajturit nga mëkati, nga dashuria për dikë?
Unë kam një shok që është penduar, pasi dikur ka qenë rafidi. Ai po pyet për vendimin e largimit nga mëkati për shkak të dashurisë ndaj një qenieje të krijuar, si ai që thotë: Do të largohem nga mëkati për shkak të dashurisë ndaj Ehli Bejtit, ose nuk do ta kundërshtoj Allahun e Lartësuar nga dashuria për Ehli Bejtin?
***
Përgjigjja:
Falënderimet i takojnë Allahut, paqja dhe bekimet e Tij qofshin mbi të Dërguarin e Tij Muhamedin ﷺ, mbi familjen e tij, mbi shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që ndjekin rrugën e tij deri në Ditën e Gjykimit!
Ndaloni mëkatin vetëm nga frika e Allahut
Të përmbajturit nga mëkati do ta shpëtojë njeriun vetëm nëse bëhet nga frika ndaj Allahut, qoftë i lartësuar dhe nderimi ndaj Tij.
Allahu i Lartësuar thotë:
“Por, sa i përket atij që i është frikësuar qëndrimit para Zotit të tij dhe e ndaloi veten prej epsheve, atëherë me të vërtetë, Xheneti do të jetë strehim i tij.” (Nazi‘at: 40–41)
A mund të përmbaheni nga mëkati nga dashuria për Ehli Bejtin?
Sa i përket largimit nga mëkati për shkak të respektit dhe dashurisë për çdo qenie të krijuar, ky është një lloj shirku dhe nuk i lejohet njeriut ta bëjë këtë qëllim, sepse largimi nga mëkati është adhurim dhe adhurimi nuk mund të bëhet. drejtuar dikujt përveç Allahut të Madhëruar.
Ibn Kajjimi ka thënë: “Përmbajtja nga mëkati është tre llojesh: Për të cilën do të shpërblehet. Për të cilën do të dënohet. Për të cilën nuk do të shpërblehet dhe as nuk do të ndëshkohet. Lloji i parë është kur një person është i vetëdijshëm për ndalimin dhe përmbahet prej tij, për hirë të Allahut, kur ai është në gjendje ta bëjë atë gjë. Lloji i dytë është kur njeriu përmbahet prej tij për hir të dikujt tjetër përveç Allahut, jo për hir të Allahut. Ai do të dënohet nëse e ka hequr atë për hir të dikujt tjetër përveç Allahut, ashtu siç do të dënohet nëse ka bërë diçka të mirë për hir të dikujt tjetër përveç Allahut. Sepse ky ndalim është vepër e zemrës dhe nëse e bën këtë si adhurim për dikë tjetër përveç Allahut, ai meriton të dënohet.” [1]
Ibn Rexhebi (Allahu e mëshiroftë) ka thënë: “Të mendosh për të bërë vepra të këqija pa i bërë ato në të vërtetë, sipas hadithit të Ibn Abasit, do të shënohet si një vepër e mirë e plotë. Po kështu, sipas hadithit të Ebu Hurejres, Enesit dhe të tjerëve, do të shënohet si vepër e mirë. Sipas hadithit të Ebu Hurejres, Profeti ﷺ ka thënë se Allahu ka thënë: “Ai hoqi dorë vetëm për hirin tim”.
Kjo tregon se qëllimi është ai i cili ka mundur të bëjë mëkatin për të cilin ka menduar, por është përmbajtur prej tij për hir të Allahut. Nuk ka dyshim se kjo do t’i shënohet si vepër e mirë, sepse largimi nga mëkati me këtë nijet është vepër e mirë.
Sa i përket atij që mendon të bëjë një mëkat, e më pas përmbahet nga frika e njerëzve, është thënë se do të dënohet për ndalimin e tij me këtë qëllim, sepse i jep përparësi frikës ndaj njerëzve sesa frikës ndaj Allahut, e kjo pra është e ndaluar.
Në mënyrë të ngjashme, qëllimi për t’u dukur para njerëzve është haram, kështu që nëse kjo shoqërohet me largim nga mëkati për këtë qëllim, ai do të dënohet për ndalimin në atë rast.” [2]
Pra, ajo që duhet të bëjë është të përmbahet nga mëkati për shkak të dashurisë për Allahun, qoftë i lartësuar dhe frikës ndaj Tij.
Dhe Allahu e di më së miri.
Islamqa.info
————————————-
[1] Shifa el-Alil, f. 942
[2] Xhami’ul-Ulum uel-Hikam, 2/321-322
Comments are closed.