Pyetja:
A kanë sevap gratë të cilat e përgatisin iftarin dhe syfyrin?
***
Përgjigjja:
Falënderimi i takon Allahut.
Ajo që duket se është se shpërblimi për dhënien e iftarit për një agjërues nuk kufizohet vetëm në atë që ofron ushqimin dhe me shpenzimet e të cilit agjëruesit e prishin agjërimin.
Përkundrazi, nëse burri shpenzon për atë nga pasuria e tij, dhe gruaja është ajo që gatuan ushqimin dhe ia përgatit atë për agjëruesit, atëherë burri do të ketë shpërblim për atë që ka shpenzuar nga pasuria e tij dhe për atë që ka bërë për të dhënë iftar agjëruesve dhe shpresohet që edhe gruaja të shpërblehet për punën dhe mundin e saj dhe për përgatitjen e ushqimit. Kjo mbështetet nga hadithet e mëposhtme: Transmetohet se Aishja (Allahu qoftë i kënaqur me të) ka thënë: I Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë: “Nëse një grua jep nga ushqimi që ka në shtëpi, pa shkaktuar ndonjë dëm (d.m.th., pa shpenzuar në mënyrë të paarsyeshme), ajo do të ketë shpërblim për atë që ka dhënë, dhe burri i saj do të ketë shpërblim për atë që ka fituar, kurse magazineri do të ketë një shpërblim të ngjashëm, pa shpërblimin e asnjërit prej tyre duke ua hequr fare shpërblimin të tjerëve”. [1] Në një transmetim tjetër thuhet: “Nëse një grua jep nga ushqimi që është në shtëpinë e saj, pa shkaktuar ndonjë dëm (d.m.th., pa shpenzuar në mënyrë të paarsyeshme), ajo do të ketë një shpërblim, ai (burri) do të ketë një shpërblim të ngjashëm, dhe magazineri do të ketë një shpërblim të ngjashëm. Ai do të shpërblehet për atë që ka fituar dhe ajo do të shpërblehet për atë që ka shpenzuar.” [2]
Ky hadith tregon se gruaja do të ketë shpërblim për sadakanë, ashtu si edhe magazinierja, edhe pse pasuria i takonte burrit. Transmetohet nga Ebu Musa se Pejgamberi ﷺ ka thënë dhënia e tij e plotë dhe me dëshirë, atyre të cilëve është urdhëruar t’ua japë, është një prej bamirësve.” [3]
Ibn Haxheri ka thënë: Fjalët “ai (burri) do të ketë një shpërblim të ngjashëm” do të thotë: një shpërblim si ai; “Dhe magazineri do të ketë një shpërblim të ngjashëm” do të thotë: në varësi të kushteve të përmendura në hadithin e Ebu Musait. Ajo që duket se është se ata të gjithë do të shpërblehen në mënyrë të barabartë. Megjithatë, teksti arab i hadithit mund të interpretohet se do të shpërblehen të gjithë, por ai që ka fituar paratë dhe ka blerë ushqimin do të ketë një shpërblim më të madh. [4]
Neveviu ka thënë: Ajo që nënkuptojnë këto hadithe është se ai që merr pjesë në një vepër të mirë do të ketë pjesë në shpërblim. Ajo që nënkuptohet me pjesëmarrjen në shpërblim është se ai do të ketë një shpërblim siç do të ketë shpërblim ai që e inicon veprën; nuk do të thotë se do t’i pakësohet diçka nga shpërblimi i atij që e ka iniciuar veprën. Ajo që nënkuptohet është se, në parim, secili prej tyre do të ketë një shpërblim, kështu që ky do të ketë një shpërblim dhe ai do të ketë një shpërblim, edhe pse njëri prej tyre mund të ketë një shpërblim më të madh. Kjo nuk do të thotë domosdoshmërisht se shuma e shpërblimeve të tyre do të jetë e njëjtë; përkundrazi shpërblimi i dikujt mund të jetë më i madh ose më i vogël. Nëse pronari i pasurisë i jep magazinierit të tij, gruas së tij ose dikujt tjetër njëqind dirhemë e të ngjashme, për t’ia dhënë atij që ka të drejtë për sadaka që vjen në derën e shtëpisë së tij dhe të ngjashme, atëherë shpërblimi i pronari i asaj pasurie do të jetë më i madh. Nëse i jep një shegë ose një copë bukë e të ngjashme, që nuk ka vlerë të madhe, ta çojë atë në një distancë të madhe te një nevojtar dhe nëse do të punësojë dikë që ta marrë, kjo do t’i kushtojë më shumë se vlera e shegës ose e bukës, atëherë në atë rast ai që e dorëzon do të ketë shpërblim më të madh; por nëse kostoja e punësimit të tij do të ishte e barabartë me vlerën e bukës, për shembull, ata do të kishin një shpërblim të barabartë.
Transmetohet nga Ukbe ibn Amiri se Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Allahu i Madhëruar dhe i Lartësuar do t’i pranojë tre persona në Xhenet për një shigjetë të vetme: atë që e ka bërë atë, duke kërkuar shpërblim për ta bërë atë; harkëtari që e gjuan; dhe ai që ia kalon shigjetën shigjetarit.” [5]
Nga këto hadithe mund të kuptohet se gruaja do të arrijë shpërblimin për iftarin e agjëruesit duke përgatitur ushqimin dhe burri i saj do të ketë një shpërblim të ngjashëm. Në fakt ai që ia dorëzon ushqimin agjëruesit do të ketë edhe shpërblim, pa i hequr shpërblimi njërit prej tyre nga shpërblimi i të tjerëve. Allahu e di më së miri.
islamqa.info
——————————–
[1] Buhariu (1425)
[2] Buhariu (1440)
[3] Buhariu (1438) dhe Muslimi (1023)
[4] Fet’h el-Baari
[5] Ahmedi, Ebu Davudi, Tirmidhiu, Nesaiu dhe Ibn Maxhe
Comments are closed.