Pyetja:
A kanë hise në mashtrim punëtorët e ndërmarrjes nëse menaxheri i mashtron klientët?
***
Përgjigjja:
Falënderimi i takon Allahut.
Së pari: Lejohet që i punësuari të bëjë ndonjë punë që të punësojë dikë tjetër për ta bërë atë punë me pagesë më të ulët, në mënyrë që të përfitojë nga diferenca në pagë, përveç nëse në marrëveshje parashihet që punëtori i parë ta kryejë vetë punën. , që do të thotë se kishte një arsye për ta zgjedhur atë në veçanti për të bërë këtë punë, si për shembull ai që punëson një kaligraf ose stilist të njohur.
“Nëse punëtori me qira pranon dhe angazhohet të bëjë ndonjë punë të veçantë në këmbim të një pagese, si rrobaqepësia dhe të ngjashme, atëherë nuk ka asgjë të keqe që ai të nënkontraktojë dikë tjetër. dhe duke i paguar atij më pak se ajo tarifë, sepse nëse i lejohet t’ia japë punën dikujt tjetër për ta bërë atë në këmbim të pagesës së njëjtë ose më të madhe, atëherë duhet të lejohet nënkontraktimi i saj për një tarifë më të ulët, si kur blerjen dhe shitjen, ose dhënien me qira të një sendi.” [1]
Shejh Ibn Uthejmin (Allahu e mëshiroftë) ka thënë: “Nëse dikush punësohet për të bërë ndonjë punë dhe për të qenë përgjegjës për të, si për shembull, nëse i thuhet: ‘Ne dëshirojmë që ju ta pastroni këtë shtëpi çdo ditë, dhe ju do të ketë njëqind rijalë në muaj, pastaj punëson dikë tjetër për të pastruar shtëpinë çdo ditë, siç parashikohet në kontratë, por për pesëdhjetë rijalë’, kjo është e lejuar, sepse kjo është e ngjashme me të thënë se i lejohet të japë me nënqira (një pronë) për pjesën e mbetur të periudhës së qirasë për më shumë se sa ai paguan në qira. Kështu bëjnë biznesin njerëzit në ditët e sotme.
Kështu e shihni shtetin, për shembull, duke bërë marrëveshje me një kompani për të pastruar xhamitë, çdo xhami për një shumë parash çdo muaj, pastaj kjo kompani sjell punëtorë që bëjnë atë që është rënë dakord në kontratë, më pak se një e katërta e asaj për të cilën kompania ra dakord me qeverinë. Kjo është nëse arsyeja për punësimin e një personi të caktuar nuk është e ndryshme. Pra, nëse arsyeja është e ndryshme, nuk lejohet (nënkontraktimi i punës).
Për shembull, nëse keni punësuar një person (një shkrues) për të kopjuar Zaad el-Mustaqni’ (një libër të fikhut hanbeli) për ju, dhe ju e dini se ky njeri ka një dorëshkrim të mirë dhe bën pak gabime, atëherë ai punësoi dikë shkrimi i të cilit është gjithashtu i mirë për më pak se sa e keni punësuar atë. Në këtë rast dijetarët thonë se nuk lejohet, sepse rëndësi ka saktësia e kopjimit, jo vetëm shkrimi i mirë. Më tepër ajo që ka rëndësi këtu është shkrimi i dorës dhe shenjat e pikësimit, dhe të mos bësh gabime në të shkruar.
Ky është një gabim dhe shumë nga ata që kanë një shkrim dore të bukur nuk ndjekin asnjë rregull kur shkruajnë, ndërsa shumë nga ata që kanë shkrim të keq që askush nuk mund ta lexojë, përveç atij që është mësuar me të, shkruajnë saktë me shenjat e pikësimit dhe si. Sido që të jetë, ajo që ka rëndësi është se nëse ka një qëllim në zgjedhjen e një personi të caktuar për të bërë një punë, nuk i lejohet atij që të lejojë dikë tjetër ta bëjë atë në vend të tij.” [2]
Së dyti: Nëse ai që të dha këtë punë mashtroi dhe mori më shumë sesa meritonte, dhe të dha një pjesë të atyre parave, nuk lejohet të mbash asgjë përveç asaj për të cilën ke rënë dakord. Nëse nuk keni rënë dakord për asgjë në kontratë, atëherë ju keni të drejtë në normën e vazhdueshme. Ju duhet t’i ktheni paratë shtesë kompanisë që ka dhënë kontratën dhe t’i vendosni në llogarinë e kompanisë me çdo mjet të mundshëm, ose mund të bëni disa punë falas për ta që janë të barabarta me paratë shtesë që keni marrë. Nëse nuk mund ta bësh këtë edhe pasi të përpiqesh shumë dhe të kërkosh mjete për ta bërë këtë, atëherë duhet ta heqësh qafe atë duke e dhënë në bamirësi me qëllimin që shpërblimi t’u shkojë pronarëve të ligjshëm të parave.
Allahu e di më së miri.
islamqa.info
—————————————
[1] Keshshaaf el-Kina’ (3/566).
[2] Esh-Sherh el-Mumti’ (10/ 39).
Comments are closed.