Ateizmi është bërë një fenomen epidemik vetëm pasi çifutët bënë plane për ta përhapur mes njerëzve dhe për ta bërë doktrinë valë organizatave dhe shteteve të mëdha që e përqafuan atë

Falënderimi i qoftë Allahut, paqja dhebekimi qofshin mbi të Dërguarin e Allahut.

Ateizmi asnjëherë në historinë njerëzore nuk ka qenë tipar i dukshëm i një bashkësie njerëzore apo doktrinë e përkrahur nga organizata dhe shtete, por një fenomen individual i rrallë. Rreth tij bashkoheshin disa grupe të vogla amatorësh të krimit, padrejtësisë dhe agresionit. Mund të ketë qenë vetëm ndonjë tendencë e ndonjë njeriu të mashtruar, që ka mohuar Zotin dhe e ka shpallur vetenpër Zot dhe njerëzit e kanë adhuruar atëpërveç Allahut të Lartësuar. Ateizmi është bërë një fenomen epidemik vetëm pasi çifutët bënë plane për ta përhapur mes njerëzve dhe për ta bërë doktrinë falë organizatave dhe shteteve të mëdha qëe përqafuan atë. Në Protokollin e katërt nga “Protokollet edjajve sionistë” thuhet: “Ne duhet tëheqim mendimin për Zotin nga mendjet e njerëzve “të lajthitur” e injorantë[1] dhe në vend të tij të vëmë llogaritje matematikor edhe dëshira materialiste.”Përhapja e ateizmit gjatë shekujve 19 dhe20 nga çifutët, nga njerëzit e shitur për ta dhe nga agjentët e tyre është bërë në dy mënyra.

Mënyra e parë ka qenë ngritja e motos së racionalizmit dhe sekularizmit, që dominoi fuqishëm në mendimin perëndimor.Mënyra e dytë ka qenë përhapja e marksizmit me gjithë flozofinë që përmban, motot, programet dhe gjitha llojet e kurtheve dhe mashtrimeve të tij. Për të përhapur ateizmin kanë përdorur disa metoda, disa prej të cilave janë:

1. Njollosja e famës së praktikueseve të fesë dhe udhëheqësve fetarë me anë të shpifjeve, siç thuhet në protokollin e shtatë: “Jemi lodhur shumë që të rrëzojmë dinjitetin e praktikueseve të fesë në sytë e njerëzve, por kemi arritur të dëmtojmë misionin e tyre, i cili ishte pengesë serioze në rrugën tonë.”Në protokollin e nëntë thuhet: “Ne e kemi mashtruar brezin e ri dhe e kemi bërë të prishur dhe të kalbur duke i shërbyer parime dhe teori për të cilat e dinim shumë mirë se janë plotësisht gënjeshtra dhe trillime, por ishim ne ata që ua servirëm atyre.”

2. Parandalimi i lëvizjeve fetare në vend, sado të dobëta, duke punuar vazhdimisht dhe me vigjilencë për të zhdukur çdo mision të fesë, duke e goditur atë me dhunëdhe pa mëshirë. Meqë feja luan rol të rëndësishëm në ndërtimin e popujve, ata punuan ta rrethojnë atë nga çdo anë duke e akuzuar me shpife të rënda dhe duke i larguar njerëzit nga ajo me çdo mënyrë.

3. Inkurajimi i shkrimtarëve ateistë, duke udhënë atyre të gjitha liritë që të kundërshtojnë apo të abuzojnë me shkrimet e tyre ndaj ndjenjave fetare.

4. Fokusimi në mendjet e njerëzve se koha e Islamit ka marrë fund dhe prej tij në ditët e sotme kanë mbetur vetëm adhurimet formale.

5. Ndërprerja e lidhjeve fetare midis popujve dhe krijimi i lidhjeve të tjera mes tyre.
6. Mbulimi i jetës me gjëra që e prishin fenë, si: tregime, skena, ligjërata, gazeta,lajme, libra që nxisin në ateizëm dhe bëjnë thirrje në të, tallen me fenë dhe pasuesit e saj dhe bëjnë thirrje që të ekzistojë vetëm shkenca.
7. Shkatërrimi i vlerave fetare dhe shpirtërore me pretendimin se në to ka defekte dhe të meta dhe se nuk janë në pajtim me mendjen apo kohën që jetojmë. Megjithatë, pavarësisht nga këto forca, tëcilat po e luftojnë fenë, feja islame ende dërgon rreze ndriçuese, ende vazhdon të prodhojë fuqi, miliona njerëz janë kthyer e vazhdojnë të kthehen në fe, e kanë bërë atë fenë preokupim kryesor, e mbrojnë dhe epërhapin anekënd globit. Miliona njerëz në mbarë botën konvertohen në Islam, i shfaqin haptazi mësimet etij dhe thërrasin të tjerët në të. të vërtetën ka thënë Allahu kur thotë:
“Mbeturinat hidhen, ndërsa ajo që u shërben njerëzve mbetet në tokë.” Er-Ra’d: 17 
Mahmud ABDUL-HAMID
Përshtati me disa shkurtesa dhe ndryshime të vogla: Xheladin LEKA
[1] Me falën të lajthitur dhe injorantë ata kanë për qëllim çdo njeri tjetër përveç çiutëve. Rrënja e këtij nënçmimi ndaj të tjerëve rrjedh nga bindja e tyre djallëzore se kinse ata qenkan populli i zgjedhur i Allahut, ndërsa çdo njeri tjetër është vetëm shërbëtor dhe rob i tyre (sh.p.)