Pyetja:

Nëse jeni adoleshent ose fëmijë dhe kryeni vetëvrasje ku do të shkonit.

***

Përgjigjja:

Falënderimi i takon Allahut.

Së pari:

Vetëvrasja është një mëkat i madh. Pejgamberi ﷺ ka thënë se ai që bën vetëvrasje do të dënohet me diçka të tillë me të cilën ka vrarë veten.

Së dyti:

Ka shenja të njohura të pubertetit si për meshkujt ashtu edhe për femrat. Mashkulli arrin pubertetin kur ndodh një nga tre gjërat: lëshimi i maniy (spermës), rritja e qimeve pubike ose mbushja e moshës pesëmbëdhjetë vjeç sipas kalendarit hixhri, që është disa muaj para se të mbushë moshën pesëmbëdhjetë vjeç sipas kalendarit gregorianit.

Tek femrat, puberteti arrihet kur shfaqen këto tri shenja; Përveç kësaj ekziston një shenjë e katërt, përkatësisht menstruacionet.

Nuk parashikohet që të shfaqen të gjitha këto shenja; më tepër kur shfaqet njëra prej tyre, kjo është e mjaftueshme për të përcaktuar se individi ka arritur pubertetin.

Së treti:

Fëmija i cili ende nuk e ka arritur pubertetin i hiqet përgjegjësia, derisa të arrijë atë fazë, për shkak të transmetimit të Aliut (Allahu qoftë i kënaqur me të), se Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Është ngritur lapsi (nuk shkruan lapsi) nga tre persona: Nga personi që është fjetur, derisa të zgjohet, nga fëmija, derisa të hyjë në moshën madhore, dhe nga i çmenduri, derisa të bëhet i mençur.” [1]

Një person bëhet përgjegjës për kryerjen e detyrave të detyrueshme dhe për t’u përmbajtur nga veprimet haram kur ai ose ajo arrin pubertetin; ai që nuk e ka arritur pubertetin nuk jep llogari… dhe (ai që nuk e ka arritur pubertetin) nuk i nënshtrohet kisasit (dënimeve hakmarrëse) dhe dënimeve të hadit, siç janë ato për vjedhje dhe shpifje. Megjithatë, lejohet që ai të disiplinohet. [2]

Një person të cilit i është hequr Pena për shkak se është i çmendur ose është i mitur nuk i nënshtrohet kisasit (dënimit hakmarrës) nëse lëndon ose vret dikë, pavarësisht nëse i mituri ka arritur moshën e aftësisë dalluese apo jo, sepse Pejgamberi ﷺ ka thënë: “Është ngritur lapsi (nuk shkruan lapsi) nga tre persona: Nga personi që është fjetur, derisa të zgjohet, nga fëmija, derisa të hyjë në moshën madhore, dhe nga i çmenduri, derisa të bëhet i mençur.” [3]

Ibn Kudame (Allahu e mëshiroftë) ka thënë: I mituri nuk duhet të ekzekutohet (në rastin e apostazisë), pavarësisht nëse themi se apostazia e tij është e vlefshme apo jo, sepse fëmija nuk i nënshtrohet dënimit, në bazë të asaj se vendimet për tradhtinë bashkëshortore dhe vjedhjen dhe krimet e tjera që i nënshtrohen dënimeve me hadd nuk janë të zbatueshme për të dhe ai nuk mund të ekzekutohet në një dënim hakmarrës (kisas). [4]

Bazuar në këtë, nuk ka dënim në ahiret për një fëmijë nëse ai bën diçka para moshës së pubertetit, i cili arrihet kur shfaqet një nga shenjat e lartpërmendura.

islamqa.info

—————–

[1] Ebu Daudi (4403) dhe Tirmidhiu (1423). I klasifikuar si sahih nga Albani në Irwa’ el-Ghaleel, 2/4, nr. 297

[2] el-Mawsou‘ah el-Fikhijah (8/196)

[3] el-Haavi el-Kabir, 12/181

[4] el-Mughni, 10/62