Pyetja:
Cila është detyra e mahremit ndaj të afërmve të tij femra, të cilat kanë nevojë që ai t’i ndihmojë ato në punët e tyre të përditshme?
***
Përgjigjja:
Falënderimi i takon Allahut.
Një nga mënyrat se si Islami kujdeset për gratë, i mbron ato dhe tregon mëshirë ndaj tyre është se ajo ka urdhëruar që ajo të ketë një mahrem që të jetë me të kur ajo udhëton, për ta mbrojtur atë në udhëtimin e saj, për të kujdesur për të. Islami nuk parashikon që gruaja duhet të ketë një mahrem me vete në gjithçka që bën, por nëse ajo është në udhëtim, ose ka nevojë të merret me një jomahrem, ose është duke bërë ndonjë punë ose detyrë në të cilën ka nevojë për mahrem për ta arritur atë, atëherë në atë rast ai duhet të dalë me të dhe ajo nuk duhet të dalë vetëm. Kjo është me anë të mbrojtjes së saj dhe kujdesit për të drejtat e saj, jo me anë të vendosjes së kufizimeve ose kufizimit të lirisë së saj. Lejohet për gruan të dalë në xhami ose në treg, ose të studiojë ose të punojë, ose të shkojë në spital, përderisa ajo mban hixhabin, nëse ka nevojë ta bëjë këtë, dhe mund ta bëjë këtë edhe pa mahram, nëse ai është në të njëjtin qytet dhe nuk kërkon ndonjë udhëtim (të largët).
Shejh Ibn Bazi ka thënë: Për çdo gjë që përshkruhet si udhëtim, minimumi i së cilës është gjysmë dite, gruaja nuk duhet të udhëtojë pa mahrem. Sa për punët e zakonshme në qytet dhe në skajet e qytetit, nuk ka nevojë për një mahrem nëse ajo është me gra të tjera me të cilat ndihet e sigurt, ose është në një vend të sigurt ose një qytet të sigurt ku ajo nuk ka frikë. Në atë rast, nuk ka asgjë të keqe që ajo të dalë në skajet e qytetit, ose të bëjë punë në pjesë të ndryshme të qytetit, ose të vizitojë njerëzit në shtëpitë e tyre, edhe nëse është një ose dy kilometra, ose tre ose katër kilometra larg. Nuk ka asgjë të keqe me të gjitha këto, për sa kohë që është e sigurt dhe nuk ka rrezik apo shkak për dyshim. [1]
Por nëse ajo del për të udhëtuar, ose ka frikë për sigurinë e saj nëse del vetëm, atëherë ajo nuk duhet të dalë pa mahremin e saj dhe mahremi i saj duhet të dalë me të në rast të nevojave të saj të përditshme dhe detyrat dhe aktivitetet e saj fetare, sipas mundësive të tij. Nëse ajo ka nevojë të udhëtojë për trajtim mjekësor, ose të blejë nevojat thelbësore shtëpiake nga tregu, dhe rruga nuk është e sigurt, dhe çështje të tjera thelbësore, atëherë mahrem i saj – burri i saj ose dikush tjetër – duhet të dalë me të, dhe ajo nuk duhet të shkojë vetëm. Përsa i përket daljes së panevojshme dhe pa nevojë thelbësore, daljes në xhami ose vizitës së disa miqve të saj dhe të ngjashme, për të cilat ajo nuk ka nevojë urgjente të dalë, në këtë rast mahrem i saj nuk detyrohet të dalë me të, sepse ajo nuk ka nevojë të dalë apo të udhëtojë në këto raste. Për shembull, çdo gjë që mahrem i saj mund të bëjë për të, dhe nuk është diçka që ajo vetë duhet të dalë dhe ta bëjë, atëherë ai duhet ta bëjë vetë për të, ose të delegojë dikë që i beson për ta bërë atë. Mahrem duhet t’u kushtojë vëmendje nevojave të gruas dhe të mos vendosë kufizime ndaj saj; ai duhet të dalë me të nëse ajo ka nevojë për të, sepse kjo vjen nën titullin e mirësjelljes, drejtësisë dhe qëndrimit të mirë. “Allahu do ta ndihmojë një person përderisa ai është duke ndihmuar vëllain e tij.” [2]
Allahu e di më së miri.
islamqa.info
——————————
[1] Faqja në internet e shejh Ibn Baz
[2] Muslimi (2699)
Comments are closed.