Pyetja:
I nderuar më thoni diçka për sektin vehabi. Dhe pse ju e sulmoni aq shumë mevludin kur dijetari i juaj Ibn Tejmije e ka lejuar mevludin? Dhe argumentet e juaja që i keni dhënë për mevludin aspak nuk janë të vërteta. Ju faleminderit.
***
Përgjigjja:
Falenderimi i takon Allahut, ndërsa salavatet dhe selamet qofshin mbi të Dërguarin tonë Muhamedin ﷺ, mbi familjen e tij të pastër, mbi shokët e tij besnik, si dhe mbi të gjithë ata që e pasuan dhe e pasojnë rrugën e tij deri në Ditën e Gjykimit.
Së pari: Ai person që e kundërshton mevludin, shpresojmë që sipas dashuruesve dhe pasuesve të mevludit, nuk del nga feja islame. Kështu që do të ishte mirë dhe prej sunetit që përshëndetja juaj të jetë përshëndetja islame: “Esselamu alejkum.”
Së dyti: Sekti vehabi nuk ekziston në librat e grupeve dhe sekteve të devijuara, por me këtë emër janë emërtuar një pjesë e muslimanëve, në formë ofendimi apo etiketimi.
Së treti: Shejhul Islam Ibn Tejmije, nuk është dijetar vetëm i joni, por është dijetar i gjithë muslimanëve dhe jorastësisht është quajtur Shejhul Islam. Dhe vlerën e tij nuk e mohon askush pos atyre të cilët nuk e njohin atë.
Së katërti: Ne nuk i shenjtërojmë dijetarët dhe nuk i adhurojmë ata. Kështu që, edhe nëse Ibn Tejmije e ka lejuar mevludin (edhe pse nuk është e vërtetë), ne nuk e marrim mendimin e tij të gabuar. Por, marrim prej tij sikur prej çdo dijetari tjetër, atë që ai e ka qëlluar dhe rrefuzojmë prej tij sikur prej çdo dijetari tjetër, atë që ai e ka gabuar.
Së pesti: Nuk është e vërtetë se Ibn Temije e ka lejuar mevludin. Përkundrazi, ai ka kundërshtuar bidatet në fe, në përgjithësi. Por fjalët e tij i kanë shtrembëruar apo i kanë keqkuptuar disa prej njerëzve të cilët kanë supozuar se Ibn Tejmije e ka lejuar mevludin. Ndërsa në fjalët e tij nuk thuhet askund se mevludi është i lejuar, porse thuhet se ka mundësi për atë që bën mevlud të ketë shpërblim tek Allahu, nëse ai është injorant rreth kësaj çështje dhe e bën atë për shkak të dashurisë së Pejgamberit ﷺ. Ai shpërblehet për dashurinë dhe qëllimin e mirë të tij, e jo për bidatin dhe praktikimin e tij.
Thotë Ibn Tejmije: “Allahu ka mundësi që t’i shpërblejë ata për shkak të dashurisë dhe përpjekjes së tyre, e jo për shkak të bidateve të marrjes së ditëlindjes së Pejgamberit ﷺ për festë, me gjithë ndryshimin e mendimeve të njerëzve rreth ditëlindjes së tij. Këtë nuk e kanë praktikuar selefi edhepse kanë pasur mundësi që ta praktikojnë dhe nuk kanë pasur ndonjë pengesë ndaj saj dhe sikur të kishte pasur ndonjë të mirë në këtë, do ishin selefi para neve në praktikimin e saj, ngase ata e kanë dashur dhe e kanë respektuar më shumë Pejgamberin ﷺ se ne dhe kanë qenë më lakmues ndaj të mirës se ne, por dashuria dhe respketimi i tij është në pasimin e tij, në zbatimin e urdhërit të tij, në ringjalljen e sunetit të tij të dukshëm dhe të padukshëm dhe në përhapjen e asaj me të cilën Ai është dërguar.” [1]
Kështuqë në bazë të fjalëve të tij, kuptohet se ai nuk e ka lejuar atë, e as ndonjë bidat tjetër.
Allahu e di më së miri.
Hoxhë Omer Bajrami
————————————————–
[1] (Iktidau Siratil Mustekim 194/295).
Comments are closed.